به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، بیومارکرهای نقش مهمی را در پزشکی مدرن سرطان بازی می کنند. آن ها به عنوان ابزاری برای تشخیص دقیق تر سرطان و پیش بینی میزان پیشرفت سرطان به کار می روند. یکی از مارکرهایی که ارتباط آن با سلول های لوکمیایی به وفور شناخته شده است ناهنجاری کروموزومی به نام ترانسلوکاسیون t(8;21) است که به موجب آن بخشی از کروموزوم 8 با کروموزوم 21 مرتبط می شود. با این حال، مطالعات علمی نشان داده اسن که بازآرایی های کروموزومی به تنهای برای ایجاد لوکمیا کافی نیستند.

در ادامه روند مطالعات روی لوکمیا، محققین دانشگاه مونیخ موتاسیون جدیدی را کشف کرده اند که رشد سلول های سرطانی را افزایش می دهد. در سلول های سالم ژن ZBTB7A فعال شبیه ترمزی روی متابولیسم عمل می کند. اگر این ژن ناقص باشد، سلول های سرطانی ممکن است انرژی بیشتری را برای تکثیر استفاده کنند. به طور معکوس، محققین توانستند نشان دهند که نرخ رشد سلول های لوکمیایی می تواند بوسیله مدیفه کردن ژنتیکی سلول های سرطانی به نحوی که سطح بالاتری از ZBTB7A را تولید کنند، کاهش یابد. در مطالعات بالینی روی بیماران لوکمیایی نیز محققین مشاهده کردند که اگر این ژن به میزان بیشتری رونویسی شود، شانس بقای این بیماران افزایش می یابد. با توجه به آن چه گفته شد ZBTB7A می تواند مانند ترمزی مانع از رشد و تکثیر سلول های سرطانی شود.

پایان مطلب/